En daar is hij weer de negatieve test, we zijn niet anders gewend dus staan er eigenlijk niet van te kijken. Maar wennen zal het nooit!!!
Ik weet dat onze wens groter is dan hetgeen wat we allemaal moeten doormaken maar ik moet eerlijk bekennen dat ik soms denk ik stop ermee.
Ik ben de ziekenhuis afspraken zat, de medicatie, de behandelingen maar vooral de teleurstellingen. De frustratie dat je niet weet waar het fout gaat, waarom de embryo’s niet gewoon blijven zitten. We hebben top kwaliteit embryo’s maar wat zegt dat eigenlijk? Blijkbaar helemaal niks.
Maar opgeven is geen optie, want dan zal onze grootste wens nooit uitkomen. Ik ben de teleurstelling op teleurstelling beu, maar ooit komt er een dag dat onze grootste wens zal uitkomen, want ik voel dat we ooit ouders mogen worden en daar hebben we alles voor over.
We willen er zeker van zijn dat we er echt alles aan hebben gedaan en ook al hebben we een goed gevoel bij ons huidige ziekenhuis, hebben we toch de keuze gemaakt om een second opinion aan te vragen in België. Voor nu ligt ons traject dus waarschijnlijk even stil en moeten we een paar maanden wachten tot we daar terecht kunnen. Nog een frustratie puntje het continue moeten wachten, maar misschien doet een tijdje rust ons goed who knows 🤍
Reactie plaatsen
Reacties