Blog 6 # intake ziekenhuis

Op vrijdag heb ik naar de huisarts gebeld voor een doorverwijzing en maandag belde de assistente terug dat de huisarts het had goed gekeurd en ik rechtstreeks naar het ziekenhuis mocht. Ongeveer een week later kreeg ik een boekwerk met vragen die mijn man en ik samen moesten invullen. De gekste vragen stonden erin. Wat je beroep is, welke opleiding je hebt gedaan, hoe vaak je het doet, tot aan erfelijke ziektes enzovoorts.

Er was een wachtlijst van ongeveer 6 weken voordat ik terecht kon in het ziekenhuis. Daar baalde ik wel een beetje van, want als je graag zwanger wilt worden duurt elke maand te lang. Gelukkig belde het ziekenhuis een week later dat er iemand was uitgevallen en of ik wilde komen.

Door de Corona mocht ik kiezen voor een telefonische afspraak met de fertiliteitarts of ik mocht langskomen zonder mijn man. Ik koos voor de tweede optie, wat achteraf een goede keuze was. Aangezien ik voor de tweede optie had gekozen hadden we niet alleen de vragenlijst doorgenomen maar kon ze ook gelijk wat onderzoeken doen.

Alles zag er gelukkig goed uit. Ik moest alleen nog even bloed laten prikken zodat alles uitgesloten kon worden. Uiteindelijk is PCOS geconstateerd. Het probleem bij mij lag dus bij mijn eisprong, ik heb niet elke maand een eisprong waardoor de kans kleiner is dat je op de natuurlijke zwanger raakt. De conclusie was dat we gingen starten met hormoonpilletjes (letrozol) om mijn cyclus wat meer geregeld te krijgen en te zorgen dat ik een eisprong krijg.

De fertiliteitarts gaf ook aan dat we er over na moesten denken of mijn man zich ook wilde laten testen. Het kan natuurlijk ook aan ons beiden liggen. De meeste stellen doen dit later in het traject gaf ze aan maar wij besloten dit gelijk te doen.  Het zou een beetje zonde zijn als ik een traject in ga en het uiteindelijk bij hem ook niet goed zou zitten. Gelukkig was bij mijn man alles goed en begonnen we bij mijn volgende cyclus met de hormoonpilletjes.

Ik moet zeggen dat ze in het ziekenhuis allemaal heel aardig en behulpzaam zijn en ze je echt serieus nemen. Helaas door de Corona mag je niet je partner meenemen, dit vond ik vooral bij het eerste gesprek vervelend. Er komt dan zoveel informatie op je af. Ik kon dit allemaal niet zo snel verwerken waardoor ik vervolgens thuis met allemaal vragen zat.

Gelukkig kun je veel op internet vinden en kom ik vaak in contact met meiden die hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt waar ik informatie mee kan uitwisselen.

In mijn volgende blog vertel ik meer over hoe mijn eerst maand met de hormoonpillen is gegaan.

Liefs