Zoals ik in één van mijn vorige blogs al vertelde was de planning om eerst te trouwen en daarna aan kinderen te beginnen. “Aan kinderen beginnen” klinkt een beetje gek, want dan ga je er al van uit dat het gaat lukken. Maar helaas heb je die garantie niet. Één van de redenen dat ik eerst wilde trouwen, was omdat ik graag in de toekomst dezelfde achternaam als mijn kinderen wil hebben. Dit was dan ook het ideale plaatje wat ik in mijn hoofd had. Maar dat alles niet altijd volgens plan verloopt, daar kwamen we dit jaar wel achter.
Onze trouwerij stond in het begin van het jaar al op losse schroeven. Toen COVID-19 net in Nederland was had ik niet het idee dat ons huwelijk in gevaar was. Maar die gedachte veranderde vrij snel toen de regering met een “intelligente lockdown” kwam aanzetten.
Dat niks in het leven te plannen is kwam ik nu heel duidelijk achter. Dit is iets waar ik niet zo goed tegen kan, ik ben iemand die heel gestructureerd is en graag alles van te voren wil plannen. We hadden daarom verschillende scenario’s besproken. De bruiloft verzetten naar september, naar volgend jaar of alleen voor de gemeente trouwen en het feest later vieren. Bij elke scenario nam de kinderwens de overhand. We wilden die wens niet tot volgend jaar uitstellen. Dus besloten we uiteindelijk onze kinderwens vanaf dat moment meteen een kans te geven.
We zaten toen een paar maanden voor de bruiloft dus mocht ik toen zwanger zijn geraakt was dat, behalve dat ik dan niet zou kunnen drinken op de bruiloft, voor mij geen probleem. Ik nam aan dat ik niet gelijk een toeter van een buik zou hebben en mijn jurk niet meer zou passen. Mijn jurk was overigens toen ook nog niet vermaakt, dus daar was wel iets op te verzinnen.
Ik merkte toen al, ondanks we er nog niet zoveel mee bezig waren dat ik het elke maand heel spannend vond. Ik dacht iedere keer zwangerschapssymptomen te hebben wat uiteindelijk niet het geval was, aangezien ik gewoon weer ongesteld werd. Mijn cyclus was nog steeds erg onregelmatig dus ik had eigenlijk geen idee wanneer mijn eisprong was of wanneer ik ongeveer ongesteld moest worden, dit maakte alles een stukje lastiger.
Ik ben nogal een druktemaker dus hoe dichter we bij de bruiloft kwamen hoe meer beren ik ineens op de weg zag. Wat als we nou net voor de bruiloft zwanger zijn? Hoe kan ik dat verbergen op mijn vrijgezellenfeest of op onze bruiloft. Maar de maanden verstreken zonder resultaat. Ik moet zeggen dat we dat toen nog niet zo erg vonden. We wisten op dat moment dat onze bruiloft kon doorgaan, dat was het belangrijkste. En het liep uiteindelijk dus toch zoals “het ideale plaatje” wat ik voor ogen had.
Een maand of 3 na de bruiloft was mijn cyclus nog steeds onregelmatig. Ik bleef het moeilijk vinden dat ik niet wist wanneer mijn eisprong was of wanneer ik ongesteld moest worden. We vonden het dus tijd om een doorverwijzing aan te vragen bij de huisarts. We wilde meer duidelijkheid en meer grip krijgen op mijn cyclus. Meer hierover lees je in mijn volgende blog.
Liefs
Reactie plaatsen
Reacties