Jullie zullen ongetwijfeld denken: waarom een baby/kinder-webshop beginnen als je zelf geen kinderen hebt? Het feit dat wij nog geen kinderen hebben wil niet zeggen dat de wens niet groot is. Ik ben er inmiddels achter dat je geen kinderen ‘neemt’, maar het een klein wonder is als je een kindje mág krijgen. Nu ik mijzelf er wat meer in verdiep, hoor ik veel verhalen van vrouwen waar het krijgen van een kindje niet vanzelfsprekend is. In mijn volgende blog ga ik jullie meer vertellen over onze weg naar een kindje.
Maar laten we bij het begin beginnen. Want naast een grote kinderwens had vooral ik ook een grote trouwwens. Een grote bruiloft met alles erop en eraan, dat is waar ik van droomde. Ik stak dit ook niet onder stoelen of banken en het had zo ‘wereldnieuws’ kunnen zijn. Mijn vriend, nu inmiddels man, droomde hier niet zo van. Voor hem was een kleine intieme bruiloft goed genoeg. Zijn wens was eerst kindjes krijgen en dan trouwen.
Dit scenario zag ik minder zitten. De bruiloft die ik voor ogen had zouden we dan naar mijn mening niet meer krijgen. Een bruiloft kost namelijk veel geld en ik wist dat ik het er dan niet meer voor over zou hebben. Daarbij wilde ik geen bruiloft met tig schreeuwende kinderen. We hebben een grote vriendengroep, dus als iedereen tegen die tijd kinderen zou hebben zou het meer op een kinderfeestje lijken dan op een bruiloft.
We kregen het steeds vaker over trouwen en hoe leuk het zou zijn om te trouwen op de dag dat we 10 jaar samen zijn. Nou ben ik best traditioneel dus een aanzoek hoort erbij, dit liet alleen wat langer op zich wachten dan gehoopt. Mijn vriend laat zich namelijk door niemand opjutten. Wat ook een goede eigenschap is, want ik wilde natuurlijk wel dat hij ook echt met mij wilde trouwen en het niet deed voor mij. Na uiteindelijk toch veel gezeur, niet alleen van mijzelf, was het aanzoek daar. Dames, één tip: als je graag wilt trouwen ga dan niet zeuren. In mijn geval duurde mijn aanzoek alleen maar langer daardoor.
Over het aanzoek zelf zullen we het verder maar niet hebben, hij heeft het vooral gedaan hoe hij het leuk vond en waar hij zich prettig bij voelde: namelijk voor een voetbalwedstrijd. Maar op dat moment kon het mij niet meer zoveel schelen.
Vanaf die dag kon het plannen beginnen, we zouden 10 juli 2020 trouwen, de dag dat we 10 jaar samen zouden zijn. Ik moet zeggen dat ik de gehele bruiloft al uitgestippeld had. Ik ben zelf heel gestructureerd en hou ervan om dingen te plannen en organiseren dus waar een ander de ceremoniemeesters alles laat doen wilde ik graag de touwtjes zelf in handen hebben.
Ik had bijna alles al tot in de puntjes geregeld. En toen kwam de Corona crisis. Mijn droombruiloft stond ineens op losse schroeven. Maanden hebben we in afwachting gezeten, de persconferenties gevolgd en gehoopt op een wonder. Alles was geregeld, we hadden een speciale datum en we keken er al zo lang naar uit. Daarbij wilde wij onze kinderwens niet nog een jaar uitstellen. We hadden dus besloten om hoe dan ook te gaan trouwen bij de gemeente en eventueel de dag over te doen in september want dan zou Corona toch zeker wel over zijn dachten we toen nog.
Niet alleen de bruiloft stond op losse schroeven maar ook onze huwelijksreis naar Bali. Mijn aanstaande vond dit minder erg. Een rondreis door Bali leek mij de ultieme huwelijksreis, ik ben niet zo’n wereldreiziger maar dit was wel een land waar ik gewoon één keertje naar toe wilde. Ik had alles al uitgestippeld en het meeste al geboekt. Ik kreeg mijn aanstaande steeds enthousiaster voor de reis maar dit was voor korte duur. Door de Corona wilde hij niet naar zo’n land onder deze omstandigheden. We hadden dus al snel besloten dat we onze huwelijksreis niet door zouden laten gaan. De huwelijksreis kon mij op dat moment ook niet meer zoveel schelen, het belangrijkste vond ik dat onze bruiloft kon doorgaan.
Uiteindelijk kregen we een week of 2 voor de bruiloft de verlossende woorden dat de maatregelen werden versoepeld en onze bruiloft door kon gaan, natuurlijk wel met aanpassingen. De maanden van te voren hebben mijn een hoop tranen en stress opgeleverd. Wat overigens wel fijn voor de lijn was, aangezien de kilo's eraf vlogen.
Uiteindelijk hebben wij een fantastische dag gehad met alle dierbaren om ons heen. We zijn enorm dankbaar voor deze dag, want niet iedereen heeft vorig jaar zijn bruiloft door kunnen laten gaan. En we hebben weer een leuk verhaal voor later erbij, want hè er zijn maar weinig mensen die kunnen zeggen dat ze in de Corona crisis zijn getrouwd.
Dit was het weer voor nu, bedankt voor het lezen en tot de volgende blog.
Liefs
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een verhaal Joan, mooi geschreven.
Gelukkig is jullie bruiloft toch een prachtige dag geweest. Ben benieuwd naar je volgende blog. 🍀
je was prachtig Joan! en inderdaad super fijn dat jou bruiloft door kon gaan in deze ellendige tijd! ik vond het leuk dat ik je op mocht maken die dag! heel veel succes met je website en jullie kinderwens natuurlijk! :) Liefs