23 februari was mijn 33e verjaardag dit was een dag om nooit meer te vergeten. Benieuwd waarom? Lees dan snel verder.
Ja, daar is hij dan! De post waar ik al 3 jaar van droomde. Het kunnen vertellen dat wij zwanger zijn.
Wat was het een rollercoaster de afgelopen 3 jaar. Het was een zwaar traject, vooral mentaal. De hormonen hebben mij de afgelopen jaren een ander mens gemaakt en dat was confronterend. Elke keer ga je een stapje verder in het traject, een stap waarvan je van tevoren had gedacht die niet te hoeven nemen.
Ik heb al honderd keer de babykamer ingericht met spulletjes uit mijn webshop. Je beeldt je in hoe je leven eruitziet met een kindje erbij. Maar na dat fantaseren kwam altijd weer dat vervelende gevoel: gaan we ooit ouders worden? Ik denk dat ik het niet wetende het zwaarste uit het hele traject is. Maar onderschat niet het dealen met de teleurstellingen, het omgaan met de zwangerschappen in je omgeving waar je heel blij voor bent maar ook gezond jaloers op bent.
Ik heb diep respect voor mensen die al jaren bezig zijn. Als je in een fertiliteitstraject zit, dan zie je pas bij hoeveel stellen het niet vanzelf gaat. Het heeft een aanslag op je leven en relatie. Ik ben dankbaar voor mijn familie en vrienden waar ik telkens weer mijn gevoelens kon uiten.
Ik had het zwaar onderschat, maar ben heel blij en dankbaar dat het ons nu gegund is. Want sommige dromen kosten wat langer de tijd, maar zijn het zo waard om op te wachten en voor te vechten.
En wat het extra speciaal heeft gemaakt, is dat we ons wondertje kregen teruggeplaatst op mijn 33e verjaardag. Dus je begrijpt wel, dit is mijn beste verjaardagscadeau ever!
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve Joan,
Wat een prachtig nieuws! Ik kwam vandaag voor het eerst op je blog door een zoektocht naar ervaring met Ovaleap, en werd nieuwsgierig naar hoe het inmiddels met je ging. Hoe bijzonder dat je dit nieuws nog geen uur geleden deelde.
Heel veel geluk met jullie zwangerschap en als je Ovaleap ervaringen hebt om te delen: ik hoor ze graag.
Liefs, M.
Hoi Joan,
Ook ik ben je blog tegengekomen na het zoeken op info / ervaring mbt Ovaleap. Dit is ons derde traject. De eerste keer met Ovaleap en een extra verhoogde dosis. Wij zijn ook naar België overgestapt maar hier werd ons verteld dat ze geen ICSI deden mbt ook een tese ingreep bij mijn partner. Dus werd het weer het AMC. Het AMC helpt ons maar is niet betrokken in het verder kijken naar voor hun niet bewezen wetenschappelijke onderzoeken / uitslagen. Hierdoor werken zei medisch anders. Ik lees veel op internet over prednison, dat mag bij ons niet. Nu met de Triptofem en erbij de nieuwe Ovaleap hopen we dat het mag lukken! Ik ga er ook ascal bij slikken na de punctie. Ik ben blij voor jullie dat het na 3 jaar gelukt is. We houden hier ook goede hoop. Groetjes Marrit
Ik ben je blogs tegengekomen en het geeft mij hoop. Ik zit in mijn laatste letrozol ronde na 6 maanden en daarvoor 6 maanden clomid. Ik ben ook naar acupunctuur gegaan. We zijn 22 maanden bezig en we beginnen langzaam afscheid te nemen van onze kinderwens, zo voelt het. Maar we zetten door. Wat geweldig dat het bij jullie toch is gelukt!
Lieve Claudia,
Één tip is blijf erin geloven is denk dat dat het belangrijkste is. En persoonlijk was de beste keus voor ons om naar België te gaan, daar zijn ze toch net iets verder dan Nederland qua onderzoeken ect. Mocht je ooit vragen hebben je mag mij altijd mailen. Liefs Joan